|
13 – 29. avgust
„Iza svakog živog čoveka danas stoji trideset duhova, to je odnos po kojem su mrtvi brojniji od živih. Od početka vremena, otprilike sto biliona ljudskih bića je hodalo Zemljom.”
2001: Odiseja u svemiru, Artur Č. Klark
Trideset crteža ugljenom predstavlja raspadanje komete, svojevrsne simboličke slike današnje borbe pojedinca da se odupre pritiscima različitih društvenih okolnosti u pokušajima da ostane veran sebi. Prateći audio rad na izložbi je snimak teksta preuzetog iz knjige „O prirodi stvari“ („De rerum natura”) rimskog pesnika Lukrecija. Napisana u prvom veku pre nove ere, knjiga istražuje epikurejsku fiziku primenom poetskog jezika i metafora – govori o principima atomizma, o prirodi uma, duše i misli; govori o razvoju sveta i njegovih pojava i raznovrsnosti nebeskih i zemaljskih pojava. Deo knjige koji je predstavljen na izložbi objašnjava mehanizam pritiska i gravitacije i zajedno sa crtežima komete još jednom otvara brojna pitanja o dvosmislenostima i kontradikcijama vremena u kojem živimo. Moja fascinacija prirodnom filozofijom nastala je u želji da spojim dve naizgled nepovezane priče – jedna je iz savremenog sveta i opisuje nedostatak interesa na globalnom nivou za rešavanje gorućih društvenih pitanja, kao i nemarnost prema pojedincu; druga je iz antičkog sveta i opisuje tačne i pogrešne teorije o univerzumu kao celini. U antičko vreme, veza između funkcionisanja društva i savršenog uređenja svemira je bila važna – ljudi su nalazili uputstva za život posmatrajući nebo. Savremeni svet, s druge strane, teži neredu – liminalnost, entropija i nesigurnost su postali norma. Značaj pozicije pojedinca se tako gubi i mi danas plutamo između slojeva stvarnosti.
Fotografije: Nataša Kokić i N. Ivanović