No Borders – No Nations

|

3 – 13. oktobar

Umetnici: Ivan Hrkaš, Nemanja Nikolić, Jovana Vujanović, Đorđe Jovanović, Driton Selmani, Tea Hatadi, Maja Smrekar

Kustosi: Branka Vujanović, Miroslav Karić, Liljana Karadžić, Elena Veljanovska, Lulzim Zećiri, Ivana Meštrov, Miha Colner

Izložba je inicirana od strane The No Borders Orchestra (NBO), interdisciplinarnog projekta koji traga za novim vidom komunikacije u regionu bivše Jugoslavije, čije je rezultate prethodno pokazalo angažovanje dinamičnog profesionalnog simfonijskog orkestra sastavljenog od muzičara iz bivših jugoslovenskih republika. Izložba se u svom konceptualnom okviru drži ključnih elementata misije NBO: inovativni pristupu interkulturalnom dijalogu, promocija kreativnosti u regionu i veća uloga i angažman kulture u svim sferama društvenog života. Regionalni tim umetnika i kustosa koji je formiran za ovaj projekat imao je priliku da se susretne, poveže i započne zajednički rad na konceptualizaciji, kreiranju i realizaciji izložbe koja će biti prikazana u sledećim gradovima: Sarajevu, Beogradu, Podgorici, Skoplju, Prištini, Zagrebu i Ljubljani. Glavni cilj izložbe je jačanje postojećih I stimulisanje novih saradnji, iniciranje sinergijskih poduhvata i razmene ideja stvaranjem mogućnosti za nove partnerske projekte i formiranje platforme za umrežavanje umetnika i kustosa. Regionalna dimenzija ovog projekta nije sadržana samo u formalnom okupljanju umetnika i kustosa iz regiona bivše Jugoslavije, već i u tematizaciji/refleksiji onoga što je nekada predstavljalo jedinstveni geografski, društveni i kulturni prostor.

Oponiranje granicama i nacijama na prostoru bivše Jugoslavije u poslednjih dvadeset godina je postal gotovo utopijsko razmišljanje. Podržano ideologijom oslobađanja od autoritarne države, proces podele se učino nepovratnim dok se fragmentacija na male (takođe autoritarne) enklave nacija i religija pojavila kao jedini način da se postigne već započeti proces promena. Nasuprot evropskim integracijama, u Jugoslaviji je započet obrnut proces dezintegracije stvaranjem novih – mentalnih i fizičkih granica i barijera. Koncept običnog i normalnog života u bivšoj Jugoslaviji, koji se najčešće odnosio na ideju o srednjoj klasi, obično se povezuje sa periodom od trideset godina relativne ekonomske stabilnosti (1960-1990). Međutim, imajući u vidu globalne tendencije individualizma i ekonomskog darvinizma u poslednje dvije decenije, ovaj koncept se (iz različitih razloga), ukazuje zastarelim. Ono što se nekad smatralo osnovnim ljudskim pravom, danas se posmatra kao slobodna volja koja zavisi od fleksibilnosti i dovitljvosti bivših običnih (ex-ordinary) građana.

Grupna izložba Ex-Ordinary reflektuje opšte stanje uma na prostoru bivše Jugoslavije, kroz individualna (ili čak intimna) viđenja neposrednog okruženja i kroz dekonstrukciju zvaničnih i kolektivnih sećanja, podržanih tekućom, često subliminalnom propagandom. Zasnovani na nasleđu kulturnih kontakata na teritoriji bivše Jugoslavije, radovi koji su odabrani za ovu izložbu bave se fenomenologijom prostora i antroplogijom osećanja (strah/ljubav/bijes/sreća) kao i devijacijama sećanja i anticipacijama budućnosti. Kroz mrežu pojedinačnih priča i mišljenja izložba Ex-Ordinary gradi novo, i u potpunosti subjektivno, tumačenje savremenih lokalnih društava.