Na izložbi su prikazani digitalni radovi nastali u periodu od 2015. do 2017. godine. Osim što predstavljaju istraživanje u digitalnom medijskom polju, svaki od ovih radova je segment koji se odvija na dva nivoa, konfrontirajući idejni i materijalni (medijski) eksperiment u preispitivanju i objedinjavanju ličnog i kolektivnog mentalnog rečnika. Tri rada su predstavljena kao tri priče, koje narativom analogije formiraju celovitu poruku i ilustruju različite vrste kodifikacije ponašanja. Da li je to beg od „pukotine“, nelegalizovanog konteksta, apsurdnog i zazornog kakvo definiše Julija Kristeva[1], skrivanje u ljušturi Altiserovog[2] lingvistički proizvedenog subjekta, ili je to Lakanovo realno nasilno podvedeno pod simboličko[3]? Radi se svakako o konstruisanju i izvođenju identiteta u svakodnevnom životu, čije je preispitivanje značenja stalno i iznova prisutno, a na ovim radovima sugerisano kroz narativ obogaćen različitim vidovima repeticije događaja, scene, predmeta, i iskaza, kadrova pokreta. Radovi problematizuju intimno, zadirući u njega na različitim nivoima – putem ideološki oblikovanih iskaza u radu „500m duboko u san“, putem fantazije i sublimacije unutar rada „Naivna kutija“, a u radu „Smrt mačke na Balkanu“, kroz satirično umetanje biografskog i ličnog u javno. Dvosmislena priroda digitalnog medija, posrednička ili rascepljujuća prema dve vrste stvarnosti, digitalne i realne, iskorišćena je kao pogodno tlo za susret nestvarnog i artificijelnog sa dokumentarnim.

[1]Julia Kristeva, POWERS OF HORROR An Essay on Abjection, Columbia university press, New York, 1982.
[2] Luj Altiser, Ideologija i državni ideološki aparati, Loznica: Karpos, 2009.
[3] Jaques Lacan, The four fundamental concepts of Psycho-analysis, W.W.Northon, London, 1998.

Fotografije: N. Ivanović