Shared meanings

|

Galerija Škuc, Ljubljana, Slovenija
5 – 24. februar 2019.

Kustos: Miloš Zec
Izlagači: Lidija Delić, Nina Ivanović, Sava Knežević, Isidora Krstić, Iva Kuzmanović, Nemanja NikolićMarija ŠevićNadežda Kirćanski, Andrea Dramićanin, Nikola Grozdanović, Slavica Obradović i Milica Baltovski


Zajednička značenja su jedan od osnovnih aspekata našeg postojanja. Naši životi su isprepletani životima drugih, ili kako Pol Riker piše: „životna istorija svakog od nas je sustignuta u istorijama drugih“. Ova izložba je izgrađena na dijalogu i kroz dijalog. Hana Arent tvrdi da su prostor i institucije autoriteta ustanovljeni na svakom mestu gde se ljudi sastaju da zajedno delaju i razgovaraju. Oni koji su izolovani i ne učestvuju u zajedničkom životu dobrovoljno gube svoj glas i postaju nemoćni. Posmatrajući samoorganizovanje kao proces koji preispituje ustaljene veze na kojima je naše društvo izgrađeno – između pojedinaca, grupa i institucija – Zajednička značenja otvaraju mogućnosti mišljenja različitih oblika kolektivne umetničke kreativnosti.

Verujemo da model rada kojim rukovode umetnici omogućava uspostavljanje nehijerarhijskih načina organizacije, kao i razmene znanja i resursa na otvoreno participativan način. Naše razumevanje termina „samoorganizacija“ u kontekstu umetničkih praksi je ono koje pokazuje kako grupe, kolektivi, i druge mreže pojedinaca, mogu da rade i nezavisno od korporativnih struktura.

Ali da li je ovaj etos zajednice-ispred-nadmetanja održiv i sposoban da opstane u savremenom svetu umetnosti koji je vođen profitom? Da li se umetnici danas udružuju samo kako bi zajedno bili uspešniji na tržištu ili čisto iz razloga povećane vidljivosti i boljeg prisustva u dominantnom umetničkom eko-sistemu, koji se zatim ni ne preispituje? I kako, ako današnji korporativni jezik već uveliko koristi termine poput participacije, kolaboracije i kolektivnosti, možemo da očuvamo značenje tih reči, s obzirom na to da su one razvijene kao suprotnost svim onim vrednostima koje zastupa korporativni sektor?

Umetnički prostor U10 je samoorganizovani umetnički kolektiv koji se nalazi u Beogradu. Funkcioniše kao nezavisan prostor od 2012. godine, u sredini u kojoj neprofitne organizacije jedva da postoje i gde umetničko tržište i dalje nije postalo glavna struja koja usmerava lokalnu umetničku scenu. Suštinski, kolektiv U10 pokreću novi društveni kontakti, stvaranje i održavanje uspešnih saradnji i participacija, kako u vođenju, tako i u radu kolektiva. Ponekad opisan kao participativno umetničko delo*, rad umetničkih prostora kojim upravljaju umetnici (artist-run space) zapravo kontinuirano preispituje konvencionalne definicije umetnika-profesionalca. Tako se skreće pažnja na umetnika kao društveno kolektivno biće, odnosno, na proces stvaranja umetničkih radova kao kolektivne delatnosti. Nastajući iz ove linije razmišljanja, na izložbi Zajednička značenjaće biti prikazani zajednički radovi članova Umetničkog kolektiva U10 (Lidija Delić, Nina Ivanović, Sava Knežević, Isidora Krstić (koja živi i radi u Beču), Iva Kuzmanović, Nemanja Nikolić i Marija Šević) i pet umetnika koji su pozvani posebno za ovu priliku (Milica Baltovski, Andrea Dramićanin, Nikola Grozdenović, Nadežda Kirćanski i Slavica Obradović). Radeći kao grupa, ovih dvanaest umetnika otkrivaju Zajednička značenja kao formu okupljanja gde svaki pojedinačni glas doprinosi procesu komunikacije. Ustanovljena propozicija tako stvara dinamičnu strukturu bez fiksnih tačaka i otvara mogućnosti za preispitivanje fundamentalnih aspekata kolaborativnog procesa, pri tom stalno imajući na umu da kolektivni rad ne može biti viđen isključivo kroz formu, već samo kao trud i stremljenje.

*Artist-run Spaces: Nonprofit Collective Organizations in the 1960s & 1970s; Edited by Gabriele Detterer & Maurizio Nannucci, Jrp Ringier, 2013

Fotografije: Klemen Ilovar, N. Ivanović