No Borders – No Nations: Ex-Ordinary

Izložba je inicirana od strane The No Borders Orchestra (NBO), interdisciplinarnog projekta koji traga za novim vidom komunikacije u regionu bivše Jugoslavije, čije je rezultate prethodno pokazalo angažovanje dinamičnog profesionalnog simfonijskog orkestra sastavljenog od muzičara iz bivših jugoslovenskih republika. Izložba se u svom konceptualnom okviru drži ključnih elementata misije NBO: inovativni pristupu interkulturalnom dijalogu, promocija kreativnosti u regionu i veća uloga i angažman kulture u svim sferama društvenog života. Regionalni tim umetnika i kustosa koji je formiran za ovaj projekat imao je priliku da se susretne, poveže i započne zajednički rad na konceptualizaciji, kreiranju i realizaciji izložbe koja će biti prikazana u sledećim gradovima: Sarajevu, Beogradu, Podgorici, Skoplju, Prištini, Zagrebu i Ljubljani. Glavni cilj izložbe je jačanje postojećih I stimulisanje novih saradnji, iniciranje sinergijskih poduhvata i razmene ideja stvaranjem mogućnosti za nove partnerske projekte i formiranje platforme za umrežavanje umetnika i kustosa. Regionalna dimenzija ovog projekta nije sadržana samo u formalnom okupljanju umetnika i kustosa iz regiona bivše Jugoslavije, već i u tematizaciji/refleksiji onoga što je nekada predstavljalo jedinstveni geografski, društveni i kulturni prostor.

Oponiranje granicama i nacijama na prostoru bivše Jugoslavije u poslednjih dvadeset godina je postal gotovo utopijsko razmišljanje. Podržano ideologijom oslobađanja od autoritarne države, proces podele se učino nepovratnim dok se fragmentacija na male (takođe autoritarne) enklave nacija i religija pojavila kao jedini način da se postigne već započeti proces promena. Nasuprot evropskim integracijama, u Jugoslaviji je započet obrnut proces dezintegracije stvaranjem novih – mentalnih i fizičkih granica i barijera. Koncept običnog i normalnog života u bivšoj Jugoslaviji, koji se najčešće odnosio na ideju o srednjoj klasi, obično se povezuje sa periodom od trideset godina relativne ekonomske stabilnosti (1960-1990). Međutim, imajući u vidu globalne tendencije individualizma i ekonomskog darvinizma u poslednje dvije decenije, ovaj koncept se (iz različitih razloga), ukazuje zastarelim. Ono što se nekad smatralo osnovnim ljudskim pravom, danas se posmatra kao slobodna volja koja zavisi od fleksibilnosti i dovitljvosti bivših običnih (ex-ordinary) građana.

Grupna izložba Ex-Ordinary reflektuje opšte stanje uma na prostoru bivše Jugoslavije, kroz individualna (ili čak intimna) viđenja neposrednog okruženja i kroz dekonstrukciju zvaničnih i kolektivnih sećanja, podržanih tekućom, često subliminalnom propagandom. Zasnovani na nasleđu kulturnih kontakata na teritoriji bivše Jugoslavije, radovi koji su odabrani za ovu izložbu bave se fenomenologijom prostora i antroplogijom osećanja (strah/ljubav/bijes/sreća) kao i devijacijama sećanja i anticipacijama budućnosti. Kroz mrežu pojedinačnih priča i mišljenja izložba Ex-Ordinary gradi novo, i u potpunosti subjektivno, tumačenje savremenih lokalnih društava.